.
Strona główna | Technika i technologieStropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych

Stropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych

Stropodachy płaskie o dużych powierzchniach wykonywane nad pomieszczeniami ogrzewanym, wymagają właściwego ocieplenia oraz odpowiedniego doboru materiałów pokryciowych i termoizolacyjnych. Ze względu na lekką konstrukcję wsporczą wykonaną z blach fałdowych stropodachy te są podatne na odkształcenia i przemieszczenia, dlatego wymagają odpowiedniego projektowania, montażu i wykonania aby zapewnić ich niezawodną pracę podczas eksploatacji budynku.

Rys. 1. Przekrój pionowy przez stropodach z pokryciem z tworzywa sztucznego wg [1] (oznaczenia od 1 do 5 opisano obok w tekście)


Warstwa konstrukcyjna stropodachu
Warstwę nośną stanowi trapezowa blacha stalowa oparta najczęściej na stalowych płatwiach lub dźwigarach stalowych. W przypadku dachów bezpłatwiowych wysokość fałd blachy powinna wynosić min. 100 mm ze względu na rozstaw podpierających ją dźwigarów. Dla dachów płatwiowych wysokości fałd blachy są mniejsze ze względu na mniejszy rozstaw podpór (płatwi) i wynoszą co najmniej 50 mm. Dokładny dobór wysokości fałd blachy w zależności od rozpiętości wymaga obliczeń statyczno-wytrzymałościowych. Trapezowa blacha stalowa powinna być ocynkowana i do­datkowo pokryta fabrycznie powłoką antykorozyjną.


Tablica 1. Rodzaje materiałów izolacyjnych na bazie tworzyw sztucznych

Materiały paroizolacyjne i pokryciowe
Z tworzyw sztucznych wykonywane są:
  • warstwy paroizolacyjne – najczę­ściej stosowanym tu tworzywem jest polietylen (PE), o grubości 0,25 lub 0,4 mm, ? = 30 000,
  • warstwy pokryciowe z różnych two­rzyw bez dodatkowego zbrojenia (tzw. homogeniczne) lub zbrojone wkładka­mi z włókna szklanego lub syntetycz­nego, a także z klejoną od spodu włók­niną syntetyczną – por. tablica 1.

Warstwy izolacyjne, czyli paroizolacja, termo- i hydroizolacja są układane luźno na konstrukcji nośnej i następnie dociążane warstwami ochronnymi i użytkowymi lub też są mo­cowane mechanicznie do podłoża. W ten sposób stropodach zabezpiecza się przed działaniem wiatru.

Powłoka pokrycia dachowego jest reali­zowana z tworzyw sztucznych w postaci pojedynczej warstwy. Ta jednowarstwowa hydroizolacja musi spełniać wszystkie wymaga­nia stawiane pokryciom dachowym, m.in. musi się charakteryzować:
  • odpowiednią odpornością na oddzia­ływania środowiska zewnętrznego
  • właściwą odpornością mechaniczną,
  • pewnością co do szczelności wszyst­kich połączeń w obrębie samej powło­ki, jak też z innymi elementami obróbek, przyległych ścian, kominów itp.

Szczególne znaczenie ma sposób moco­wania pokrycia do podłoża i jego odpor­ność na działanie wiatru, w sytuacji, gdy nie stosuje się ciężkiej warstwy balastowej lub użytkowej. Takie rozwiązanie jest czę­sto stosowane zwłaszcza na stropodachach lekkich, o wiotkiej konstrukcji no­śnej (np. z blach fałdowych).

Do izolowania przeciwwodnego stropodachów należy stosować materiały i po­włoki z tworzyw sztucznych, których pro­dukcja i sposób stosowania jest określony polską normą lub aprobatą techniczną ITB.

Pod powłokami pokryciowymi z tworzyw sztucznych, które nie są odsłonięte od spodu warstwą ochronną, należy stoso­wać dodatkową warstwę rozdzielczą (w postaci np. tkaniny z włókna szklane­go) w sytuacji, kiedy możliwa jest niepo­żądana interakcja chemiczna materiału pokrycia i warstw niższych. Takie oddzia­ływanie jest możliwe np. pomiędzy powłoką z miękkiego PCV i styropianem lub drewnem impregnowanym środkami ole­istymi. Warstwa ta może spełniać również funkcje ochrony przeciwogniowej stropodachu.


Tablica 2. Klasyfikacja płyt styropianowych wg [3]
Sposób wykonywania obróbek stropodachu płaskiego, pokrytego powłokami z tworzyw sztucznych, powinien być zgodny z wytycznymi ogólnymi dla tego rodzaju pokryć lub ze wskazówkami producenta.

Układ warstw w stropodachu
Na rys. 1 przedstawiono uwarstwienie przykładowego stropodachu bez warstwy ochronnej pokrycia z tworzyw sztucznych.

(1) warstwa konstrukcyjna
Ocynkowana blacha stalowa z dwustronną powłoką antykorozyjną, powinna mieć wysokość fałd dobraną na podstawie obliczeń statycznych; minimalna grubość blachy powinna być większa niż 0,88 mm.


Tablica 3. Wymagane właściwości wełny mineralnej stosowanej do ociepleń stropodachów wg [5]

(2) paroizolacja
W tym przypadku funkcje takiej warstwy może spełniać luźno rozłożona na podłożu warstwa paraizolacji, np. folia polietylenowa (PE) o grubości min. 0,25 mm.

(3) izolacja termiczna
Mają tu zastosowanie płyty styropianowe typu EPS 100÷200 wg tabl. 2 i 3 oraz płyty z polistyrenu ekstrudowanego XPS 200÷700. W izolacji termicznej może być wykształcony spadek stropodachu, przy grubościach większych niż 240 mm należy stosować dwie warstwy izolacji termicznej, klejone wzajemnie pasmowo przy uży­ciu kleju bez rozpuszczalników, (np. klej poliuretanowy).

Przy pokryciach z tworzyw niebitumicznych izolacja termiczna układana jest luźno na podłożu, z przesunięciem między kolejnymi warstwami, bez odpowietrzenia.

(4) warstwa wyrównująca ciśnienie i rozdzielcza
Stosuje się tkaninę z włókna szklanego o gramaturze 120 g/m2, z 8 cm zakładem, luźno ułożoną na izolacji termicznej, stanowiącą dodatkowo warstwę ogniochronną.

(5) pokrycie wodochronne – hydroizolacja
Pokrycie jednowarstwowe, np. z miękkiego PCV z wkładką z włókna syntetycznego, o grubości 1,5 mm, luźno układane na izolacji termicznej, zakłady o szerokości 5 cm, łączone zgodnie z zaleceniami producenta.

Jeśli pokrycie nie jest dociążane od wierzchu warstwą balastową, to należy je mo­cować mechanicznie do podłoża w obszarze zakładów poszczególnych pasm pokrycia, przebijając na wylot wszystkie warstwy stropodachu, zgodnie z wyma­ganiami w tabl. 6.

Osłona pokrycia wodochronnego
Jeżeli jest to możliwe ze względów konstrukcyjnych, hydroizolację chroni się ciężką warstwą ochronną w postaci płukanych, wolnych od gliny otoczaków o średnicy od 16 do 32 mm, grubość warstwy przynajmniej 5 cm. Warstwa ta pełni jednocześnie rolę balastu, chroniąc przed ssaniem wywołanym działaniem wiatru bezpośrednio na pokryciu, jako warstwa balastowa dla niezamocowanej mechanicznie powłoki z tworzywa sztucznego. Jeśli kamienie mają ostre krawędzie, na­leży pokrycie osłonić wcześniej tkaniną z tworzywa syntetycznego, ułożoną luźno na pokryciu


Tablica 4. Minimalne grubości izolacji termicznej w stropodachach płaskich na blachach fałdowych

Materiały termoizolacyjne
Obecnie najczęściej do ocieplania stropodachów wykorzystuje się styropian, polistyren ekstradowany XPS lub wełnę mineralną, ponieważ materiały te są najłatwiej dostępne, stosunkowo tanie i mają bardzo dobre właściwości termoizolacyjne.

Płyty styropianowe
Norma PN-EN-13163 w załączniku C podaje klasyfikację wyrobów ze styro­pianu, dla których wymagana jest zdolność do przenoszenia obciążeń.

Klasyfikację styropianu pod względem przydatności wyrobu do określonego zastosowania podaje norma PN-B-20132.

Podział na typy i zalecaną gęstość pozorną z podaną tolerancją oraz informacje o przeznaczeniu poszczególnych płyt styropianowych w stropodachach podano w tabl. 2.


Rys. 2. Schemat fragmentu dachu ze strefami wiatrowymi

Płyty z polistyrenu ekstrudowanego XPS
Jednym z najlepszych materiałów obecnych na rynku budowlanym jest ekstrudowana pianka polistyrenowa, w skrócie XPS, zwana często styropianem ekstrudowanym. Dzięki doskonałym parametrom izolacyjności termicznej, odporności na działanie wilgoci, bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej pianka XPS jest uważana za jeden z najbardziej skutecznych materiałów termoizolacyjnych.

Ze względu na odporność na działanie wilgoci oraz na swą wysoką wytrzymałość mechaniczną polistyren ekstrudowany może być stosowany jako ocieplania stropodachów płaskich o odwróconym układzie warstw, tarasów, parkingów dachowych, stropodachów z roślinnością.

Czym różni się ekstrudowana pianka polistyrenowa XPS od zwykłego styropianu? Oba materiały mają podobny skład chemiczny, jednakże wytwarzane są w różnych procesach produkcyjnych. Wynikiem tego jest ich odmienna budowa fizyczna, a w konsekwencji lepsza izolacyjność termiczna, większa wytrzymałość oraz większa odporność na wilgoć polistyrenów ekstrudownaych.

Ze względu na stosowanie płyt XPS m.in. w dachach czy dachach użytkowych (nad podziemnymi parkingami, garażami itp.), gdzie materiał ten poddawany jest dużym obciążeniom, podstawowym parametrem technicznym płyt jest wytrzymałość na ściskanie. Dla płyt z ekstrudowanej pianki polistyrenowej XPS wytrzymałość na ściskanie wynosi od 200 do 700 kPa (dla gęstości objętościowej 28–38 kg/m3). Płyty XPS jak większość materiałów z tworzyw sztucznych poddane działaniu obciążeń długotrwałych wykazują przyrost odkształceń, dlatego dla poszczególnych produktów oznacza się wielkość pełzania przy ściskaniu, który determinuje poziom naprężeń dopuszczalnych w zakresie 80–250 kPa.


Rys. 3. Przekrój pionowy stropodachu z izolacją termiczną zabezpieczoną płytami
z płyt wiórowo-cementowych w celu podwyższenia odporności ogniowej


Płyty z ekstrudowanej pianki polistyrenowej XPS charakteryzują się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła. W zależności od technologii produkcji, do spieniania produktów używane są różnego typu gazy – dwutlenek węgla lub gazy z grupy HFC. Gaz używany do spieniania i szybkość, z jaką dyfunduje on z komórek wpływają na współczynnik przewodności cieplnej ? produktów XPS. Struktura styropianu ekstrudowanego sprawia że przewodność cieplna wykazana w badaniach wynosi ok. 0,026 – 0,028 [W/(mK)]. Obliczeniowa przewodność cieplna zalecana przez producentów może być przyjmowana w zakresie 0,032–0,035 [W/(mK)].

Płyty z polistyrenu ekstrudowanego mogą być stosowane w przedziale temperatury dopuszczalnej (od -50°C do +75°C). Jeżeli poddane są działaniu temperatury wyższej, mogą tracić swoje właściwości fizyczne.

Tworzywo polistyrenowe XPS jest odporne na działanie wilgoci dzięki zamkniętokomórkowej strukturze. Sprawia ona, że nasiąkliwość płyt XPS w bezpośrednim kontakcie z wodą jest bardzo niska. Przy długotrwałym, całkowitym zanurzeniu w wodzie, uzyskuje się nasiąkliwość 0,5–0,7% objętości. Przy badaniu nasiąkliwości poprzez długotrwałą dyfuzję pary wodnej przez produkt, uzyskuje się dla płyt XPS wyniki nasiąkliwości na poziomie 0,5–1,5 % w zależności od grubości płyt. Zgodnie z PN EN 12524 współczynnik oporu dyfuzyjnego ? polistyrenu ekstrudowanego XPS niezależnie od warunków użytkowania wynosi 150.


Tablica 5. Klejenie i mocowanie mechaniczne do podłoża warstwy pokrycia w stropodachu płaskim wg [1], por. rys. 2

Wełna mineralna
W stropodachach płaskich mają zastosowanie płyty twarde z wełny mineralnej o masie objętościowej przekraczającej 110 kg/m3.

W tabl.4 przedstawiono kody oznaczeń wełny mineralnej zgodnie z PN-EN 13162:2002 odpowiadające wyrobom termoizolacyjnym odpowiednio do ich zastosowa­nia.


Rys. 4. Przekrój pionowy przez styk stropodachu i ściany zewnętrznej z płyty warstwowej wg [1]. Oznaczenia: 1 – obróbka attyki z ocynkowanej blachy stalowej, 2 – uszczelka samoprzylepna z miękkiej pianki na bazie tworzyw sztucznych, dobrana wymiarem tak, aby po wci­śnięciu w szczelinę stanowiła dobre uszczelnienie dla wody deszczowej, 3 – wewnętrzna obróbka attyki ze stalo­wej blachy ocynkowanej, pokrycie z PCV wysoko wywinięte na blachę i przyklejone do niej na dole, 4 – blacha powlekana PCV, służąca do zgrzania pokrycia, mocowana do drewnianych kantówek (liniowe mocowanie pokrycia), 5 – impregnowane kantówki, mocowane do warstwy konstrukcyjnej, 6 – ścienna płyta warstwowa z dwóch warstw powlekanej blachy stalowej i spienionej wewnątrz izolacji termicznej, 7 – uszczelka samoprzylepna z miękkiej pianki na bazie tworzyw sztucznych, dobrana wymiarem tak, aby po wci­śnięciu w szczelinę stanowiła dobre uszczelnienie dla wody deszczowej i barierę dla powietrza wnikającego pod obróbkę, 8 – krawędziowe usztywnienie blachy tra­pezowej blachą ocynkowaną

Aktualne wymagania izolacyjności cieplnej stropodachów
W aktualnym rozporządzeniu ministra infrastruktury z 6 listopada 2008 (Dz.U. 208 nr 201, poz. 1238) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny podlegać budynki i ich usytuowanie maksymalne wartości współczynników przenikania ciepła U dla stropodachów w porównaniu z poprzednimi wymaganiami zostały zaostrzone do wartości U = 0,25 [W/(m2K)]. Wartość ta dotyczy budynków nowowznoszonych tzw. standardowych. Dla porównania dla budynków energooszczędnych wartość współczynnika przenikania ciepła U dla stropodachu powinna wynosić min. 0,15 [W/(m2K)]. Obliczenia minimalnych grubości izolacji termicznych przeprowadzono zgodnie z [2]. W tablicy 5 pokazano minimalne grubości termoizolacji dla różnych rodzajów płyt termoizolacyjnych dla uwarstwienia stropodachu jak na rys. 1.

Zasady projektowania i wykonywania stropodachów
Nachylenie i odwodnienie dachu
W stropodachach, w których zastosowano blachę trapezową, spadek uzyskuje się poprzez nachylenie warstwy konstrukcyjnej w kierunku wpustu. Ze względu na wiotkość tych konstrukcji (podatność na ugięcia od obciążeń pionowych), minimalny spa­dek pokrycia wodochronnego, gwarantu­jący skuteczne odwodnienie, powinien być większy o 2% niż ten wyma­gany dla sztywnych konstrukcji. Wpu­sty dachowe należy umieszczać w najniż­szych punktach dachu i mocować mechanicznie do warstwy konstrukcyjnej (por. rys. 5).

Otwory na wpusty dachowe powinny mieć średnicę nie większą niż 300 mm lub wymiary 300 × 300 mm. Na górnej powierzch­ni blachy trapezowej są one wzmacniane blachą stalową ocynkowaną > 600 x 600 mm, d > 1,25 jak na rys. 5. Większe otwory, np. na kopuły doświetlające, są również wzmacniane na obrzeżach blachą stalo­wą, zgodnie z wymaganiami statycznymi i rozmiarami otworu. Kra­wędzie blachy trapezowej, które nie są podparte elementami konstrukcyjnymi, wzmacniane są również usztywnieniami brzegowymi z blachy ocynkowanej (por. rys. 4).

Ochrona przed dyfuzją pary wodnej z wnętrza budynku
W stropodachach, w których stosowana jest jako konstrukcja wsporcza blacha trapezowa, a na niej znajduje się izolacja termiczna, paroizolacja w przeciętnych warunkach klimatycznych nie jest po­trzebna. Jednak przy wilgotności względ­nej powietrza powyżej 60% paroizolacja powinna być już zastosowana. W prakty­ce, ze względu na niemożliwe do przewidzenia zmiany wilgotności eksploatacyj­nej w pomieszczeniu, w stropodachach na blasze trapezowej powinno się z zasa­dy stosować paroizolację.

Pokrycie z tworzywa sztucznego
W tym przypadku wszystkie warstwy stro­podachu, układane na blasze trapezowej w trakcie jednej operacji, są mocowane do podłoża przy użyciu specjalnych łącz­ników mechanicznych rys. 1. Każda płyta materiału izolacji termicznej musi być przy tym zamocowana przynaj­mniej w dwóch miejscach.

Ochrona przed wiatrem
Mocowanie pokrycia dachowego powin­no być wykonywane zgodnie z wymaga­niami podanymi w tablicy 5. Krawędzie stropodachów z warstwami mocowanymi mechanicznie do podłoża, lub z warstwami balastowymi, należy szczelnie zamknąć. Dzięki temu uniemożliwia się podnoszenie pokrycia na skutek jednoczesnego parcia i ssania wiatru (porównaj rys. 4.)

Na rys. 2 przedstawiono schemat powierzchni fragmentu dachu ze strefami wiatrowymi.

Zabezpieczenie stropodachu przed dzia­łaniem wiatru, szczególnie przed podno­szeniem pokrycia na skutek ssania wywie­ranego przez wiatr, jest realizowane przez:
  • dociążenie pokrycia (żwir ochronny, nawierzchnie dla ruchu pieszego lub kołowego, ziemia dla roślin),
  • klejenie do podłoża i/lub
  • mocowanie mechaniczne.
Dla budynków o wysokości do 20 m zamiast indywidualnych obliczeń nor­mowych, moż­na sformułować przybliżone zasa­dy praktyczne mocowania pokrycia stropodachu. W tabl. 6 na podstawie podziału powierzchni stropodachu wg za­sad przedstawionych na rys. 2 podano rodzaje zamocowania pokrycia.

W przypadku pokryć klejonych do podło­ża, warstwa do której klejone jest pokry­cie (np. warstwa odpowietrzająca, izola­cja termiczna) musi być tak zamocowana do warstwy konstrukcyjnej, aby w pełni i bez uszkodzeń przenieść obciążenia wy­wołane ssaniem wiatru.

Przy mocowaniu mechanicznym pokrycia, warstwy pośrednie stropodachu są jedno­cześnie zamocowane do warstwy nośnej. Do mocowania powinny być stosowane, zalecane zwykle przez producenta pokry­cia, łączniki stanowiące spójny system z pokryciem dachowym i objęte odpowie­dnią normą lub aprobatą techniczną.

Obrzeża stropodachu i połączenia z przyległymi ścianami
Ze względu na możliwe przemieszczenia, wszystkie połączenia tego typu powinny być wykonywane jako przesuwne. Dla przeniesienia poziomych sił, warstwa pokrycia powinna być w tym obszarze za­mocowana do konstrukcji na wylot po­przez wszystkie inne warstwy (zamoco­wanie liniowe – rys. 4).


Rys. 5. Szczegół wpustu dachowego w przekroju pionowym wg [1]. Oznaczenia:
1 – izolowany termicznie wpust dachowy, przykręcony do blachy trapezowej, kołnierz uszczelniający wpustu jest zgrzany z warstwą paroizolacji, 2 – gumowa, okrągła uszczelka zapobiegającą cofaniu się spływającej do wpustu wody, 3 – nasadka z kołnierzem uszczelniają­cym z PCV, pokrycie zgrzane z koł­nierzem, 4 – kosz wpustu z tworzywa sztucznego, 5 – wzmocnienie blachy trapezowej pła­ską blachą ocynkowaną 600 x 600 mm

Wytrzymałość izolacji termicznej na ściskanie
Izolacja termiczna, podparta tylko na szczytach trapezów blachy, musi bez­piecznie przenosić obciążenia pochodzą­ce od ludzi poruszających się po po­wierzchni stropodachu. Z tego względu grubości styropianowej izolacji termicznej nie powinny być mniejsze niż podane w tab. 6.
Odporność ogniowa
Stropodachy konstruowane przy użyciu blachy trapezowej i izolacji termicznej ze styropianu można oceniać jako odporne na rozprzestrzenianie ognia, jeśli pokryte są jednowarstwowym pokryciem z tworzywa sztucznego o wymaganych właściwościach i dodatkowo warstwą ochronną z tkaniny szklanej o grama­turze 120 g/m2 lub jeśli pokrycie jest dowolne, ale osłonięte dodatkowo warstwą żwiru 16/32 mm i grubości powyżej 5 cm.

Takie stropodachy nie mają jednak żad­nej sklasyfikowanej odporności ogniowej. Jeśli taka odporność jest wymagana, należy konstrukcję nośną osłonić:
  • od spodu odpowiednią okładziną ognioodporną,
  • od góry warstwą żwiru o grubości po­wyżej 5 cm.
W lekkich konstrukcjach dachów przemy­słowych, ich odporność ogniową można poprawiać poprzez zastosowanie:
  • płyt styropianowych osłoniętych od do­łu np. warstwą supremy, por. rys. 3
  • paroizolacji o właściwościach ogniochronnych,
  • warstwy żwiru ∅ >16/32 mm i grubości powyżej 5 cm, jeśli pozwala na to konstrukcja nośna stropodachu.
Na rys. 3 przedstawiono stropodach z izolacją termiczną ze styropianu z warstwą spodnią wykonaną z płyt suprema ze względów przeciwpożarowych.
Podsumowanie
W opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na materiały pokryciowe oraz na materiały termoizolacyjne, które mają zastosowanie w stropodachach płaskich o dużych powierzchniach. Tylko właściwy dobór rodzaju materiału jak również właściwa kolejność warstw decyduje o jakości i trwałości stropodachu. Istotne są również szczegóły i detale wykonawcze, jak również zgodność rozwiązań z odpowiednimi normami i wytycznymi producenta dotyczącymi pokryć z tworzyw sztucznych.

Literatura
1. Izolacje styropianowe w budownictwie. Poradnik dla projektantów. Termo-Organika Kraków 2005.
2. PN-EN ISO 6946:2008 Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania.
3. PN-B-20132:2002 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Płyty styro­pianowe (EPS). Zasady stosowania.
4. PN-EN-13163:2002 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby ze styropianu (EPS) produkowane fabrycznie. Specyfikacja.
5. PN-EN-13162:2002 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z wełny mineralnej (MW). Specyfikacja


dr inż. Czesław Byrdy
dr inż. Aleksander Byrdy
Politechnika Krakowska

Źródło: Dachy Płaskie, nr 1 (6) 2010

CZYTAJ WIĘCEJ

Błędy wykonawcze w montażu dachowych hydroizolacji z membran z tworzyw sztucznych
Grad a hydroizolacja z tworzyw sztucznych
Jednowarstwowe, nieocieplane dachy ze stalowych blach fałdowych*)
Ocieplenie stropodachu bez mostków termicznych



DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz > Zaloguj się
NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE
Odwodnienia zewnętrzne dachów o pokryciu bitumicznym Odwodnienia dachów płaskich - najczęściej popełniane błędy Trwały taras Jak dobrać papę termozgrzewalną? Bezpieczne odwadnianie awaryjne dachów płaskich przez attykę Obciążenie śniegiem obiektów budowlanych Świetliki dachowe z płyt poliwęglanowych Stropodachy płaskie na blachach fałdowych z pokryciem z tworzyw sztucznych Zwody instalacji odgromowej na dachach budynków Odporność ogniowa warstwowych przekryć dachowych Membrana dachowa Dachgam - Niezawodny materiał na dachy płaskie Kształtowanie spadków w termoizolacji dachu płaskiego Membrany hydroizolacyjne z PVC - zasady układania Płynna folia hydroizolacyjna Enkopur Sąd pod papą Zakład papy na dwa razy Zielona ściana. Nowe rozwiązanie systemowe Optigrun Tarasy i balkony. Technologia płynnych folii firmy Enke-Werk Stan przedawaryjny płyty balkonowej i projekt naprawy Jaka jest wytrzymałość dachu płaskiego i ile ona kosztuje? Architektura ogrodowa z zielonymi dachami Łączniki dachowe Mocowania na dachach płaskich zgodnie z nową normą wiatrową - Wytyczne DAFA Podciśnieniowy system odwodnień dachów płaskich Ocieplenie stropodachu bez mostków termicznych Technologie dachów użytkowych na bazie membran epdm Bezpieczeństwo pożarowe przekryć dachowych Innowacyjna powłoka ochronno-dekoracyjna na balkony i tarasy Enketop Hydroizolacja stropu garażu podziemnego Wykrywanie nieszczelności dachów płaskich